22 Ιαν 2012

104 ΧΡΟΝΙΑ ΨΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ !!!


Κραταει χρονια αυτη η κολωνια. Η ιστορια αυτη εχει γινει βαλσαμο στα χειλη των "ακατανομαστων" και δηθεν επιχειρημα στις οπαδικες τους συζητησεις. Το redprofessor7.blogspot.com ριχνει απλετο φως στα αδυτα του βρωμικου παρασκηνιου της πορειας της ομαδας με σημα την Αλογοτροφη προς το Wembley.
Ο Παναθηναϊκός έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης την άνοιξη του 1971. Ο Παναθηναϊκός διέθετε έναν εκ των κορυφαίων Ελλήνων γκολκίπερ, τον Τάκη Οικονομόπουλο, μια “βεντέτα”, το Μίμη Δομάζο και τον Αντώνη Αντωνιάδη. Τη σεζόν 1970-1971  αφού τερμάτισε τρίτος με 82 βαθμούς, πίσω από ΑΕΚ (88 β.) και Πανιώνιο (83 β.), έχοντας 19 νίκες – 10 ισοπαλίες και 5 ήττες (ο Ολυμπιακός τερμάτισε έκτος εκείνη τη σεζόν, κατακτώντας όμως τελικώς το Κύπελλο Ελλάδος, κερδίζοντας με 3-1 τον ΠΑΟΚ).
Ο Παναθηναϊκός έχει αποκλείσει την Ζενές Ες!! και τη Σλόβαν Μπρατισλάβας! και στην επόμενη φάση έχει κληρωθεί με την ισχυρή Έβερτον. Στο ματς που γίνεται στο Goodison Park, η Έβερτον σφυροκοπεί επί 80′ τον Παναθηναϊκό, που έχει τον γκολκίπερ του σε μεγάλη ημέρα και στη μοναδική του ευκαιρία σε όλο τον αγώνα θα προηγηθεί μάλιστα με 0-1, με τον Αντωνιάδη. Οι Άγγλοι με αντεπίθεση διαρκείας χάνουν κι άλλα γκολ, ισοφαρίζουν στο 90′ σε 1-1 και όλα πλέον θα κριθούν στη ρεβάνς.
Τον Μάρτιο του 1971, σε αναμονή της ρεβάνς του αγώνα Παναθηναϊκού – Έβερτον, μετά την επίσκεψη του Ασλανίδη στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, υποσχέθηκε στους “πράσινους” μεγάλο χρηματικό πριμ σε περίπτωση πρόκρισης. Συγκεκριμένα, προσφέρθηκε σε κάθε παίκτη το πριμ 100.000 δραχμών – το μισό από τον ΠΑΟ και το μισό από τον Ασλανίδη  ενώ ο προπονητής, Φέρεντς Πούσκας θα εισπράξει το ποσό των 650.000 δραχμών!!!!! Μιλάμε για το 1971 έτσι?!!!?? Ήταν πολύ χοντρά λεφτά τότε αυτά…!!
Ο Παναθηναϊκός με τη βοήθεια του διαιτητή, απέσπασε λευκή ισοπαλία (0-0) στη Λεωφόρο και προκρίθηκε χάρη στο εκτός έδρας 1-1.
Στο βιβλίο του, “Champions of Europe”, ο Brian Glanville αναφέρει αυτό που… ξέχασε να αναφέρει ο τύπος της χώρας, αν και έβγαζε μάτι : Οτι ο Παναθηναϊκός ευνοήθηκε εξόφθαλμα απ’τον Γάλλο διαιτητή. Ο – ποδοσφαιριστής τότε – Joe Royle (μετέπειτα προπονητής της Έβερτον) δήλωσε πως στο πρώτο παιχνίδι στο “Goodison Park”, οι αμυντικοί της Ελληνικής ομάδας του ψυθίριζαν στο αυτί “Athens, Athens!”. “Και στην Αθήνα” – σημειώνει ο Brian Glanville – “η Έβερτον δεν πήρε ούτε σφύριγμα απ’το διαιτητή”.
Σε τηλεοπτική του συνέντευξη – αποκάλυψη προ ετών, ο δημοσιογράφος Φίλιππος Συρίγος είχε αποκαλύψει πως οι διαιτητές του αγώνα με την Έβερτον (αλλά και του αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα) είχαν παρατείνει αρκετά την παραμονή τους στην Ελλάδα για περίπου ένα μήνα ο καθένας και έφυγαν με αρκετά πιο γεμάτες τσέπες που τα κέρδισαν – ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ – λέει στον… ιππόδρομο!
Ο Μίμης Δομάζος τρέχει προς τα επίσημα και η “Απογευματινή” αποθανατίζει τη Δέσποινα Παπαδοπούλου να σκύβει και να τον φιλάει, με τη λεζάντα να γράφει “Συγχαρητήρια κι ένα θερμό φιλί…”. Έτσι θα προκριθεί στην επόμενη φάση η ομάδα της Χούντας..
Στα ημιτελικά θα συναντήσει τον Ερυθρό Αστέρα του Βελιγραδίου. Στις 14/04/1971, ο Παναθηναϊκός τρώει μια μεγάλη ΣΦΑΛΙΑΡΑ, αλαλ το σκόρ μένει στο 4-1.
Ο Παναθηναϊκός επικρατεί με 3-0 έναντι των Σέρβων εντός έδρας και προκρίνεται στον τελικό απέναντι στον Άγιαξ.
Ιούνιος του 1971,  Άγιαξ – Παναθηναϊκός στο Γουέμπλεϊ και ο Φαν Ντάϊκ απ’το 5ο λεπτό ουσιαστικά τελειώνει το παιχνίδι. Το σκορ θα ολοκληρώσει ο Καψής με αυτογκόλ στο 85′ και ο Άγιαξ θα κατακτήσει το  Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Τις καταγγελίες που κυκλοφορούσαν όλα αυτά τα χρόνια στα διάφορα Ευρωπαϊκά έντυπα, ήρθε να επιβεβαιώσει με συνέντευξη του ο Μίλε Νοβάκοβιτς, παλαίμαχος αμυντικός του Ερυθρού Αστέρα και συμμετέχοντας στα ημιτελικά του 1971 : “Είμαι βέβαιος οτι το παιχνίδι ήταν στημένο”, δήλωσε. Συγκεκριμένα, ο Νοβάκοβιτς είπε:
Μ.Ν.: “Είμαι πεπεισμένος πως το παιχνίδι ήταν στημένο. Ακόμα κι έπειτα 36 χρόνια, είμαι βέβαιος πως μας είχαν ναρκώσει – περπατούσαμε στο τερέν σα να ήμασταν σε όνειρο. Ποτέ δε θα ξεχάσω τι περάσαμε απ’τη στιγμή που επιστρέψαμε στο Βελιγράδι.
ΔΗΜ.: Τι συνέβη στην Αθήνα, ξεκινώντας απ’την άφιξη σας στο ξενοδοχείο “Hilton”;
Μ.Ν.: “Φτάσαμε στην Ελλάδα την Κυριακή, τρείς ημέρες πριν το παιχνίδι – και το να πούμε οτι η διαμονή μας στην Αθήνα μέχρι την Τετάρτη ήταν περίεργη, θα αποτελούσε επιεική χαρακτηρισμό. Δεν κοιμηθήκαμε για νύχτες – απλά δε μπορούσαμε, χάρη σε κάποια τύμπανα που χτυπούσαν συνεχώς, σα μια θερμή υποδοχή των οικοδεσποτών. 15 λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα, ένα ελικόπτερο εμφανίστηκε, προσγειώθηκε στο γήπεδο (οργώνοντας ουσιαστικά το τερέν) και βγήκε απο μέσα μια “βασίλισσα ομορφιάς”. Μας έδωσε δώρα – ένα αντίγραφο της Βίβλου και μια ασπρόμαυρη τηλεόραση. Ήταν κοινή πρακτική των συλλόγων να ανταλλάσουν δώρα πριν τα παιχνίδια. Μετά το παιχνίδι, το ίδιο κορίτσι πέρασε τη νύχτα με τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, ευγνωμονόντας τον για την μεγάλη του συμμετοχή, υποθέτω. Στη συνέχεια δήλωσε οτι ήταν ένα δείγμα εκτίμησης προς τον τερματοφύλακα που οδήγησε την ομάδα στον τελικό του Κυπέλλου Ευρώπης. Όλα τα είδη περιέργων υποθέσεων εκτιλύχθηκαν εκεί, πιστεύω πως μας έδωσαν φαγητό κατά τη διαμονή μας που περιείχε κάποιες ουσίες που μας ζάλισαν, αλλά η λεμονάδα στο ημίχρονο ήταν οπωσδήποτε το τελικό χτύπημα”.
ΔΗΜ.: Τι εννοείτε με “το τελικό χτύπημα”;
Μ.Ν.: “Δεχτήκαμε το πρώτο γκολ σε μόλις 30 δευτερόλεπτα αγώνα, αποτέλεσμα σφάλματος του Κλενκόβσκι, που γύρισε τη μπάλα στον γκολκίπερ Ντούϊκοβιτς στα 2 μέτρα, που πολύ απλά, δε το κάνεις ποτέ. Τότε, ο επιθετικός τους, ο δίμετρος Αντωνιάδης, απλά έκλεψε τη μπάλα και σκόραρε. Δεν είδα καν το γκολ. Πήγαμε στα αποδυτήρια με διαφορά ενός τέρματος. Ο προπονητής, Μίλιανιτς, ήταν τόσο εξοργισμένος, που ήθελε να μας χαστουκίσει όλους. Δεν πίστευε πως ήμασταν εμείς εκεί έξω που χάναμε με 1-0 από μια ομάδα κατώτερης κλάσης. Συμφωνήσαμε να τους επιτεθούμε και να τους τσακίσουμε στο 2ο ημίχρονο, όταν ένας κοντός Έλληνας ήρθε στα αποδυτήρια μας και μας έφερε αναψυκτικά. Ήπιαμε τη λεμονάδα και αυτό είναι το τελευταίο που θυμάμαι απ’το παιχνίδι.
ΔΗΜ.: Τι συνέβη τότε;
Μ.Ν.: “Θυμάμαι μόνο πως τραγουδούσαμε και γελούσαμε στο αεροπλάνο στο ταξίδι της επιστροφής. Ναι – τραγουδούσαμε και γελούσαμε ! Δεν “ξύπνησα” μέχρι που προσγειωθήκαμε στο Βελιγράδι και έφτασα σπίτι, όπου ο πατέρας μου με χαστούκισε. Η μητέρα μου δε μου μιλούσε για έξι μήνες και οι καλύτεροι φίλοι μου δε μου μιλούσαν. Μας κατηγορούσαν όλοι οτι πουλήσαμε το παιχνίδι. Ο κόσμος στη χώρα το έφερε βαρέως και δε μπορούσε να αποδεχτεί την ήττα. Δε θα καταλάβω ποτέ γιατί το κρατούσαν μυστικό τόσο καιρό και γιατί κανείς δε τολμούσε να μιλήσει γι’αυτό. Δεν υπήρχε μέρος για να το πείς δυνατά. Ήταν όλα συμφωνημένα, σε ένα πολύ υψηλότερο επίπεδο απ’τους παίκτες και το προσωπικό”.

Σαν να μην έφταναν αυτά, η Δέσποινα Παπαδοπούλου σε εκπομπή του MEGA το 2007 κάνει τις παρακάτω δηλώσεις:

Δέσποινα Παπαδοπούλου : “Έτσι βρέθηκα και στο Γουέμπλεϊ γιατί εγώ είμαι ΑΕΚ”.
Αλέξης Παπαχελάς : Πείτε μας την ιστορία με τον Ερυθρό Αστέρα…;
Δέσποινα Παπαδοπούλου : “Ο Γιουγκοσλάβος εδώ ο πρέσβης, εδώ ο Παττακός και βεβαίως η αγωνία να μην μπει γκολ από τους ξένους, διότι ήταν το 3-0, για την πρόκριση, αισθάνθηκα ότι δεν αισθανόμουν καλά. Λέει ο κ. Παττακός που ήταν δίπλα μου ‘τι λύσσαξες;’. Για να με καθησυχάσει μου λέει ‘το πληρώσαμε και θα το πάρουμε το παιχνίδι’ και γυρίζω και του κάνω ‘για όνομα του Θεού είναι ο πρέσβης δίπλα μου’… και μου λέει ‘δεν ξέρει Ελληνικά γρι’. Και μου λέει ο πρέσβης απ’ την άλλη ‘μην στεναχωριέστε κ. Παπαδοπούλου, το πληρώσατε και θα το πάρετε’. Στα Ελληνικά!”.